ZIN houden in je werk – Godelieve Meeuwissen
BigBusiness Publishers 2017
Een helder geschreven boek over Zin houden in je werk voor jezelf, voor je team en voor je organisatie. Vanuit kennis van je kwaliteiten en valkuilen, met het stellen van heldere doelen en passende (werk)vormen. Aan die laatste twee wil het in de praktijk nogal eens ontbreken, en daar valt nog heel veel winst te behalen…
uit de Volkskrant, 18 september 2019 ‘Stap terug in je carrière, is dat geen afgang’ door Madelon Meester
We hebben in ons hoofd dat we ons continu omhoog moeten bewegen op de maatschappelijke ladder. Doen we dat niet, dan voelt dat als falen.
‘Vreemd eigenlijk, zegt HR-adviseur Richard Jongsma, die onder meer de boeken Demotieverhalen en Demotie – Het allerlaatste taboe doorbroken schreef . ‘In de sport weet iedereen: je kunt niet altijd topprestaties leveren. Carrières van topsporters duren hooguit tien tot vijftien jaar. Dan is het toch merkwaardig om bij een loopbaan van zo’n veertig, vijftig jaar te verwachten dat iemand succes op succes stapelt? Dat kan gewoon niet.’
En even verderop in dit artikel: ‘Als er anders met een demotie wordt omgegaan, als het in goede harmonie tussen werkgever en werknemer gebeurt, kan het een moie vorm van personeelsbeleid zijn. Het kan fijn zijn om je werk aan te passen op een manier die op dat moment bij je leven past.’
Een gids voor het gezin en de hulpverlener
Manu Keirse, 2017, Lannoo (volledig nieuwe editie)
Verplichte kost voor iedereen, kun je wel zeggen. Allemaal maken we mee dat mensen in onze omgeving geconfronteerd worden met een ingrijpend verlies. Of het nu in privé-situaties is of op het werk. Of het gaat om een overlijden, het verlies van persoonlijke mogelijkheden of om het verlies van je baan. En ook zélf worden we van tijd tot tijd geconfronteerd met een heftig verlies.
Met dit boek wil Manu Keirse – na 50 jaar ervaring met dit onderwerp – de lezer sterker maken om hiermee om te gaan. De belangrijkste boodschap van dit boek noemt hij het belang van luisteren: ‘Eerst, en vooral moet je luisteren. En daarna moet je luisteren. En als je dit hebt gedaan, probeer dan nog eens te luisteren.’
Keirse behandelt in 31 hoofdstukken een grote verscheidenheid aan soorten verlies. Aan bod komen onder meer het verlies van familieleden, verlies van werk, verlies waar asielzoekers mee te maken krijgen enz. Én, heel prettig, elk hoofdstuk sluit af met heel praktische tips, voor degene die het verlies lijdt én voor de omgeving. Met die tips wordt dit boek tot een heel praktische handleiding, waar je gemakkelijk nog eens iets in naleest. Een aanrader!
50+ en afgeschreven
H.Hattink – B. Hattink – T. Bovenberg, 2013, Van Gorcum
De titel van dit boek doet vermoeden dat de strekking ervan niet positief is. Feitelijk is dat ook zo, en tòch is het lezen ervan zeer de moeite waard.
De schrijvers schetsen de actuele situatie op de arbeidsmarkt, waarbij we geacht worden langer door te werken maar tegelijkertijd eerder ‘oud’ worden bevonden en worden afgeschreven.
Ondanks die zware boodschap doen de schrijvers veel zinvolle aanbevelingen aan verschillende partijen die actief zijn op de arbeidsmarkt: de politiek, de arbeidsorganisaties, de media, en – heel belangrijk – de 50-plussers zelf. De centrale boodschap hierbij is: focus je niet op wat je als 50-plusser hebt opgebouwd, maar op wat je als 50-plusser te bieden hebt. En ben bereid steeds weer nieuwe stappen te zetten.
Een lezenswaardig boek dat niet alleen de realiteit schetst waar 50-plussers zich mee geconfronteerd zien, maar ook de realiteit die jongeren op de arbeidsmarkt aantreffen. Die actualiteit vraagt van alle betrokkenen een grote flexibiliteit én veel creativiteit om een manier te vinden waarop de kwaliteiten van verschillende generaties werkenden in de toekomst volop benut kunnen worden.
Nieuw! – febr. 2015
Doelgroep-programma’s voor
– Veertigers en vijftigers
– Wie na een verlies weer aan de slag gaat
– Jonge ouders
– Wie na een burn-out weer aan de slag gaat
– Vrouwen in de overgang
Aan de slag met verlies
Coachen bij veranderingen op het werk
Riet Fiddelaers-Jaspers / Jacob van Wielink – 3e druk, 2013
Op de werkvloer kun je veel soorten verlies tegenkomen: persoonlijk verlies en werkgerelateerd verlies. Dit boek gaat over het effect van verlies op en om het werk, en hoe collega’s, leidinggevenden en managers daar het best mee om kunnen gaan. Maar zeker ook voor degenen die een verlies lijden, is het een lezenswaardig boek.
Het geeft praktische tips, die zowel leidinggevenden als anderen op de werkvloer helpen om er voor elkaar te zijn.
Aan leidinggevenden wordt bijvoorbeeld duidelijk gemaakt dat – in het geval van werkgerelateerd verlies – de keerzijde van weerstand tegen verandering vaak voortkomt uit een grote loyaliteit ten opzichte van het bedrijf. Vanuit dit bewustzijn lukt het beter om werknemers serieus te nemen, ze de aandacht te geven die nodig is, en ze te begeleiden naar een nieuwe situatie.
En zo wordt aan werknemers duidelijk gemaakt dat het gemis van de situatie uit het verleden er mag zijn, dat er niets mis is met het rouwen om wat is geweest. Vervolgens worden er allerlei praktische tips gegevens om hier zo goed mogelijk mee om te gaan en om aan een nieuwe toekomst te bouwen.
Het Nieuwe Werken is bedrijfsmatig steeds meer een succes. Toch signaleert Marius Alkema (medeverantwoordelijk voor HNW bij verzekeraar VGZ) nog twee belangrijke gevaren: Een verslechterde werk-privébalans en minder sociale cohesie. Van het eerste is sprake als mensen altijd bereikbaar menen te moeten zijn en te hard gaan werken, bijvoorbeeld ook in het weekend of als ze ziek zijn. En met sociale cohesie bedoelt hij het contact met de collega’s. “De kletspraatjes, juist ook over het weer, de wereldproblematiek of privézaken, zijn ontzettend belangrijk. Dat is óók waarvoor je naar je werk gaat”.
De werk-privébalans moet je herstellen via afspraken met je leidinggevende en je collega’s. En de kletspraatjes? Zorg dat je minstens een dag in de week toch samen met collega’s bent, adviseert Alkema.
Over de werk-privébalans wordt op deze manier toch iets te gemakkelijk gedacht, lijkt me. Gaat het niet meer om afspraken met jezelf, dan met je leidinggevende en je collega’s? Breng de discipline op om van tijd tot tijd niet bereikbaar te zijn! Ook thuis kan het kantoor niet altijd geopend zijn… [JW]
de Volkskrant – zaterdag 24 november 2012
Door Rutger Bregman
Een artikel van Rutger Bregman dat aan het denken zet: ‘Nederlanders bezwijken onder de flexibilisering – de Prijs van het Werk’. Brugman zoemt in dit artikel in op de gevolgen van het steeds drukkere en – gedwongen – meer flexibele bestaan van de werkende Nederlander.
Bregman signaleert dat werknemers steeds meer worden gezien als economische eenheden die zo efficiënt mogelijk moeten worden ingezet. We hebben het drukker, het onderscheid tussen werk en vrije tijd vervaagt en daar komt nog bij dat men steeds minder het gevoel heeft een zinvol onderdeel van een gemeenschap te zijn.
De desastreuze gevolgen hiervan schetst Bregman aan het eind van het artikel: Nederlanders zijn jaar in jaar uit, al zo’n drie decennia achter elkaar, minder in staat van ‘het goede leven’ te genieten. Natuurlijk maakt werk daar een belangrijk onderdeel van uit. Maar minder vrije tijd en minder zekerheid betekenen minder verwondering, minder zorg voor elkaar, minder vriendschap, minder saamhorigheid en minder genieten.’
Dat moet toch anders kunnen…